Metropolis Çöpülüğü (Hikaye Serisi)1

Uzun süredir ortalarda yoktum elbette filmlerde gördüğüm için işimi, ailemi ve malvarlığımı geride bırakmıştım, aslında yaratıcı bir insanda değildim ki kendi istediğim gibi yaşayayım. Şimdilik arada bir sokakta bütün gün içerek zamanımı geçiriyordum. Her gün sokaktan birileri gelip geçiyordu, kimseler yaptığm şeyler için bana saygı duymuyordu çünkü bu ayyaşında bir kahraman olduğunu bilmiyorlardı. Uzun süredir içtiğim ve uzun süredir ot kullandığım için iyice halüsinasyonların içine girmiştim. Önceden politikacıydım ve işimden istifa edince benim yerime başkaları geçti. Onlar benim gibi değillerdi, onlar vahşi ruhlu, katı ve sansürcüydüler. Önce sanatçıları, ırkları yüzünden düşman saydıklarını ve en son sokaktakileri toplamaya başladılar. Elbette bizden sonra başkalarına da sıra gelicekti.
Geçen gün sokaktayken kafama vurup bayıltmışlardı. Kalktığımda tabelada yazanları gördüm ilk "Metropolis Çöplüğü".Yeni yönetim sanatçıları ve farklı ırktan insanları buraya getirmişti. İlk zamanlarda buraya çok şiddetli akıl hastalarını ve çok çok azılı suçluları getirirdik.
Burası bir nevi rehabilitasyon merkeziydi, suçlular buraya dışarı çıkmamak koşuluyla gelirlerdi.
Ve çiçek gibi güzel bir mekandı, boyası yapılmıştı tertemizdi. Şimdi görüyorum ki insanların mutluluğunu yok etmek için burayı çöplüğe çevirmişler. Ayrıca buraya getirilmemizin nedeni umutsuzluğa düşmemiz ve topluma ibret olmamız içinmiş. Kendi ütopyamız içinde ütopyalar üreten fakat malzemesi olmayan kimseleriz şimdilik. Aslında böyle yapmaları insanların benim dönemimde bilinçlenmeye başladığını gösteriyor, bunun kötü tarafı insanlar kabuğuna çekilirse düzeltilemez. Yine tarihini bilmediğimiz bir zamandayeni hükümet başkanının ayağına çağırıldım.
Hayvanlarını üzerime saldı hah ha. Sonra onun ofisine sürüklenerek sokuldum ve girdiği tripleri görünce güldüm çünkü Hitler vari olmuştu boyu da kısaydı nasıl olsa. Biraz konuştuktan sonra bizim geleceğimizden bahsetti kendisi bizden öğrenip bizi imha ediyordu çünkü o odadaki her şey bizim eserimizdi. Bana ilaç verdikleri için hatırlamıyorum ne dediğini hatırlamıyorum şimdi.